Het openen van ‘Sisu’ is de volgende stap in het verwezenlijken van deze droom. Maar wat dan tussen 2017 en nu, hoor ik jullie denken?
Toen ik in 2017 ben afgestudeerd had ik het gevoel dat ik nog niet helemaal klaar was om anderen psychologisch te begeleiden.
Ik had zelf nog te veel te leren en te groeien in mijn eigen zoektocht naar zowel mentaal als fysiek welbevinden. Net zoals het heel vaak gaat in het leven, was mijn pad van kinderdroom tot nu zeker niet vanzelfsprekend of rechtlijnig. Heel vaak komen op je pad onverwachte moeilijkheden maar ook nieuwe mogelijkheden. Ook bij mij was dit het geval, na lang fysiek ziek geweest te zijn ben ik in 2017 tegen mijn eigen planning in, in het onderwijs gestapt. Wat begon als een korte interim van een week is uitgegroeid tot mijn tweede passie en hoofdberoep. Ik vind het een zaligheid om jongeren te begeleiden en over de jaren, met vallen en opstaan, te zien groeien.
Maar niet enkel mijn leerlingen zijn gegroeid doorheen die jaren, ook ik heb heel wat geleerd en ben verder doorgegroeid. En nu, na heel wat vallen en opstaan maar met een steviger rugzakje aan ervaring en zelfzorg, kan ik oprecht zeggen dat ik sta te popelen om jou te leren kennen en samen op weg te gaan.